Vandaag nodig ik een gedicht uit
de gedekte tafel is zenuwachtig
taarten knipperen
met hun slagroomogen
dan is het zover
de verzen bellen aan
ze rijmen zich een weg
naar binnen
de dichter
leunt tegen de eerste strofe aan
schuift nog
met wat woorden
eet de uitroeptekens op
heft het glas
en klinkt
op de poëzie
Vandaag is gedichtendag, een dag om te delen
Onze gedachten, gevoelens, soms zelfs wel pijn
Met woorden proberen we te vangen
Een moment, een emotie, een herinnering in een tang
In rijm of niet, poëzie is vrijheid
Een manier om onszelf te uiten, zonder beperking
Laten we vieren de kracht van woorden
En onze gedichten laten zweven, ongebonden
Laten we ons verliezen in verbeelding
En onze ziel laten spreken door de pen
Vandaag is gedichtendag, laten we ons verwonderen
In de schoonheid van poëzie, oneindig en onbenenden.
Wauw, Annemie, zó mooi! Mag ik gebruiken voor mijn studenten? Met jouw naam natuurlijk!