Mijn nieuwjaarsbrieven zitten ergens in mijn boekentas. In mijn zondagse jurk, zenuwachtig en opgewonden lees ik mijn handgeschreven wensen voor. Beloof om thuis braaf te zijn en een jaar mijn best te doen op school. Drie kussen en de brief afgeven. Tot op het laatste ogenblik verstop ik de inktvlek met mijn duim. Een boze juf. Een nieuwjaarswolk, probeer ik nog. Mijn vader vindt de wolk mooi. We reizen naar meters en peters en wensen alles wat wenselijk is. De grote mensen drinken een doorschijnend drankje in een piepklein glas en knikken. Vinden dat we groot worden. ‘s Avonds, met een kring zussen en broers rond de tafel, tellen we het briefjesgeld. Zijn onder de indruk van het bedrag dat we bij elkaar gewenst hebben.
1 januari 2023. We mogen weer helemaal opnieuw beginnen: een, twee, drie, enzoverder, enzovoort. Voor het nieuwe jaar wens ik jullie een zachte zetel en een goed boek, hete gemberthee en een Neuhauspraline, fondant met rode korreltjes op. Verwondering als binnenkort de sneeuwklokjes uit de grond kruipen en een kleuter een personage uit een boek plukt. Gewonigheid, zo gewoon, zo speciaal. Dromen, omdat elke droom mag. Een handvol komma’s om te rusten onderweg. En houden van, er is nog zoveel om van te houden.
Gelukkig nieuwjaar en alles wat wenselijk is.
👏👏👏 Alweer een mooie tekst, Annemie! Altijd fijn om jouw druppel inkt te mogen lezen.
“Een handvol komma’s om te rusten onderweg. En houden van, er is nog zoveel om van te houden.” 😍
Mooi! : )
Nieuwjaarsbrief leest
Een nieuw begin, hoopvolle woorden
Een frisse start voor allen