Ze liggen naast elkaar in donkerblauw, hetzelfde formaat, toch is de ene dikker. Hij is gebruikt, zijn rol is uitgespeeld. Ik blader doorheen de verleden tijd, de weken worden maanden, van januari naar juli, terug naar april. Lees kaarten die tussen de dagen wonen. Bekijk foto’s. Zie “geannuleerd” bij voorstellingen, hotelreservaties en livelessen op de academie. Het zijn vooral de mooie dingen die ik wil bewaren. De geboorte van een meisje bij onze dochter, het vinden van een droomhuis voor onze zoon, mijn moeder die hier voor lange tijd logeerde. De zeemeisjesdagen. Onbezorgde weken in Toscane. Urenlang telefoneren zodat mijn flaporen rechtstaan. Verder was er de oneindige zomer die zich door niets of niemand liet wegjagen.
Ik zet mijn handtekening op de eerste bladzijde van het nieuwe jaar, leg het blauwe lint bij vandaag en begin te schrijven. Gebruik potlood voor de voornemens die ik nog kan uitgommen, vulpenletters voor de zekerheden. Ik laat veel witte dagen voor het leuke, onverwachte.
Spannend, zo een nieuw jaar.
De beste wensen nog voor het nieuwe jaar! Laat de inkt maar vloeien 😉.
Groetjes je nichtje Sofie
Fijn dat we weer verlangend kunnen uitkijken naar het leuke onverwachte.
Marina