Klein geluk

Een bubbel van twee. Ze staan voor de zuivelproducten. De vrouw bestudeert de etiketten. Ze twijfelt. Duikt dan achterin het rek om daar een pot yoghurt te nemen . Ze gaat voor de langste houdbaarheidsdatum, iets waaraan ook ik me bezondig. Een meisje, haar dochter vermoed ik, zit in de winkelwagen tussen de essentiële aankopen. Het lijkt alsof ze op een troon zit. Met een ontwapenende charme kijkt ze me aan. Ik kom nog wat dichterbij en wacht. “Hallo,” flapt de kleuter eruit. “Hallo,” antwoord ik. Ze blijft me aankijken. “Ik ben grote zus.” De woorden rollen naar buiten. Haar gezicht straalt. “Je wordt grote zus,” verbetert de vrouw. Ik zie een zachtgewelfde buik. Een pril begin. “Mijn mama is zwanger.” De kleuter loopt over van blijdschap. Aanstekelijk. We praten nog even en dan loop ik verder met een glimlach, de mijne verstopt achter een masker. Ik word er gelukkig van. Thuis zie ik dat ik de yoghurt vergeten ben.