Mag ik jullie voorstellen aan een bijzonder novembermeisje:
Helene Annemarie Catherine,
geboren op een woensdagochtend, iets over achten.
Slapen is haar taal.
Kijken de mijne
tot ze beweegt,
knippert met haar ogen,
haar hoofdje draait.
Ik steek mijn vinger in haar hand
zo houden we elkaar vast.
Mijn zoon kust zijn vrouw,
streelt zijn dochter
verwisselt de pampers,
is streng voor het bezoek,
houdt de tijd tussen de voedingen nauwgezet in de gaten.
Mijn man draagt haar op handen.
Het begin van een verhaal.
Mooi! 🙂
Ontroerend. ?
Ontroerend mooi!
Heel mooi 😉
Awel, dat is nu eens echt schoon !
Eenvoudig mooi verwoord. Er zullen zeker nog meer druppels inkt over Helene vloeien.
prachtig zus. Wees gelukkig met jullie prachtige Helene.